PAN informacje

Pierwszy na świecie atlas migracji ssaków kopytnych powstanie dzięki międzynarodowemu zespołowi naukowców i ekologów. W inicjatywę włącza się Instytut Biologii Ssaków PAN w Białowieży. Projekt opisuje artykuł w ostatnim numerze „Science”.

Mapa migracji ma zebrać szlaki, po których poruszają się zwierzęta kopytne, by chronić ich populacje przed obecnymi i przyszłymi zagrożeniami, również tymi wynikającymi z wpływu człowieka na środowisko. Z jednej strony, często przemieszczanie się zwierząt ograniczają drogi, linie kolejowe czy kanały. Z drugiej strony, migracja ssaków kopytnych to podstawowy proces ekologiczny sprzyjający licznym dużej liczebności stad. Ponadto podtrzymuje bioróżnorodność i duże populacje drapieżników i padlinożerców, dla których zwierzęta kopytne są bazą pokarmową. Migracje były także czynnikiem, który od wieków tworzył więzi kulturowe między rdzennymi mieszkańcami i lokalnymi społecznościami.

Zwierzęta przekraczające granice

Międzynarodowe konsorcjum, które zajmie się projektem, współpracuje z Konwencją o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt (CMS). Umowa ta dotyczy ochrony dzikich zwierząt, które w swoich wędrówkach przekraczają granice państw. Atlas migracji bazować będzie na zbieranych od dawna przez badaczy danych naukowych z rożnych kontynentów.

„Migracje kopytnych zanikają w alarmującym tempie. Wysiłki zarządców dzikiej przyrody i ekologów są udaremniane przez konkretne wyzwanie: większość migracji kopytnych nigdy nie została zmapowana na tyle szczegółowo, by móc prowadzić skuteczną ochronę. Bez strategicznego i wspólnego wysiłku wielkie migracje na skalę światową mogą nadal skracać się, przerywać lub ginąć w nadchodzących dekadach. Na szczęście połączenie zbiorów danych dotyczących śledzenia zwierząt, zapisów historycznych oraz wiedzy lokalnej i tubylczej może stanowić podstawę globalnego atlasu migracji, zaprojektowanego w celu wspierania działań ochronnych i polityki na poziomie lokalnym, krajowym i międzynarodowym” – piszą autorzy publikacji w „Science”.

Cały artykuł „Mapping out a future for ungulate migrations”.

Źródło informacji: Instytut Biologii Ssaków PAN