PAN informacje

Projekt „Termosterowalne polimery biozgodne jako zamienniki skóry do leczenia oparzeń i ran" realizowany w latach 2009-2012 jest współfinansowany z funduszy strukturalnych w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka. Jest on realizowany przez Konsorcjum, złożone z czterech podmiotów: Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN w Zabrzu, Politechniki Łódzkiej, Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach oraz Centrum Leczenia Oparzeń w Siemianowicach Śląskich. Koordynatorem projektu jest prof. Andrzej Dworak z Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN w Zabrzu.

Celem projektu jest opracowanie innowacyjnych rusztowań o termoprzełączalnych właściwościach służących do hodowli własnych komórek skóry pacjenta w postaci arkusza, a następnie odklejanie arkusza od podłoża. Istotą proponowanej metody jest powleczenie rusztowań atrakcyjnym dla komórek skóry polimerem termoczułym, wykazującym zmianę właściwości w reakcji na temperaturę. W określonych warunkach hodowli komórki na takim rusztowaniu namnażają się, tworząc arkusz z niezbędną macierzą pozakomórkową. Po obniżeniu temperatury hodowli arkusz komórek oddziela się łatwo od podłoża zachowując swoją integralność. Proponowany sposób hodowli i uzyskiwania komórek z termoczułych powierzchni zdecydowanie redukuje liczbę uszkodzonych komórek, co ma miejsce, gdy stosowane są dotychczasowe sposoby mechanicznego lub enzymatycznego oddzielania komórek od podłoży hodowlanych. Opracowana procedura pozwala na uzyskanie arkuszy komórek, a nie jak w dotychczasowych metodach ich zawiesiny.

Wyniki projektu wskazują, że można otrzymać efektywne termosterowalne rusztowanie do hodowli i uwalania komórek skóry. Nowy zamiennik skóry, będący rezultatem projektu, wyhodowany in vitro w postaci arkusza na innowacyjnych polimerowych podłożach i nałożony na odpowiednio przygotowaną ranę, może przyczynić się skrócenia czasu oczekiwania na przeszczep własnych komórek skóry, co w efekcie pozwoli w przyszłości na skuteczne, krótsze i tańsze leczenie trudno gojących się ran i oparzeń, a tym samym da większe szanse na przeżycie i powrót do zdrowia pacjentów.

Aby nie zaprzepaścić dotychczasowych wyników i by móc myśleć o komercjalizacji produktu, konieczne jest kontynuowanie badań mających na celu optymalizację i standaryzację metod otrzymywania termosterowalnych rusztowań i hodowli komórkowych a także przeprowadzenie niezbędnych atestów i certyfikatów wymaganych dla wprowadzenia produktu na rynek.

Powodzenie projektu otwiera również nieograniczone drogi nie tylko do leczenia przewlekłych ran i oparzeń. Opracowana metoda może znaleźć także zastosowanie wszędzie tam, gdzie jest potrzebna inżynieria tkankowa.