Najstarszy zachowany dzwon z nowogrodzkiego monastyru odnaleziony w Darłowie
-
Nadrzędna kategoria: Wiadomości Naukowe
Dzwon ze spiżu wystawiony w Zamku Książąt Pomorskich w Darłowie okazał się 300 lat starszy, niż pierwotnie zakładano. Odkrycia tego dokonał dr hab. Adrian Jusupović, prof. Instytutu Historii PAN. Historyk ustalił nowe datowanie odczytując inskrypcję zapisaną w języku staroruskim.
Na dzwon badacz z PAN natrafił przypadkowo, zwiedzając z rodziną kaplicę Zamku Książąt Pomorskich, Muzeum w Darłowie. Zaintrygowany zapisem cyrylicznym okalającym szyję dzwonu dostrzegł datę – rok 7039 od stworzenia świata. Wyjaśnijmy, tego rodzaju zapis dat jest charakterystyczny dla kultury ruskiej i był stosowany w cerkwi prawosławnej. Według kalendarza gregoriańskiego „rok 7039” to okres od 1 września 1530 r. do 31 sierpnia 1531 r.
Prof. Jusupović odszyfrował inskrypcję w języku staroruskim tłumacząc ją jako:
„† Roku 7039 (1531 r.) odlany dzwon ten dla klasztoru Dającej Życie Trójcy, Mikołaja Cudotwórcy, Opieki Świętej Bogurodzicy i Kapłana Michała
†przy pobożnym wielkim księciu całej Rusi Wasylu Iwanowiczu, przy arcybiskupie Nowogrodu Wielkiego i Pskowa władyce Makarym i przy Ihumenie Hiobie”.
Według badacza dzwon pochodzi z monastyru Michała Kłopskiego, Świętej Trójcy w pobliżu Nowogrodu Wielkiego. Jak udało się dotychczas ustalić, na podstawie publikacji z 1860 r. poświęconej klasztorom nowogrodzkim, odlano dwa podobne dzwony, opatrzone inskrypcją, ważące 147 kg oraz 245 kg.
Zagadką wciąż pozostaje, w jaki sposób dzwon z klasztoru Michała Kłopskiego trafił do zbiorów Muzeum w Darłowie. W wyniku zawieruchy wojennej księgi inwentarzowe Muzeum w Darłowie, ówczesnego Heimatmuseum, zaginęły pod koniec II wojny światowej. Pracownicy muzeum zwracają się z prośbą do osób, które mogą pomóc odtworzyć losy darłowskiego zabytku w czasie II wojny światowej.
Obecnie profesor Adrian Jusupović prowadzi badania zabytku, a muzealnicy z Darłowa, na prośbę historyka, przymierzają się by dzwon zważyć i zajrzeć do jego wnętrza w poszukiwaniu ewentualnych znaków ludwisarskich.
Źródło informacji i zdjęcia: Muzeum w Darłowie