ERC Starting Grants 2016 dla Polaków: Marcin Pilipczuk

Nadrzędna kategoria: Media

ERC Starting Grants 2016 dla Polaków Marcin Pilipczuk

Dr Marcin Pilipczuk jest m.in. lautearem m.in. Nagrody Meltzera dla młodych naukowców przyznaną przez Uniwersytet w Bergen (foto: Uniwersytet Warszawski)

– Po prostu miałem dobry plan badań z dobrymi pomysłami – mówi dr Marcin Pilipczuk z Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, który w ramach ERC Starting Grant będzie badać matematyczne (kombinatoryczne) własności sieci – komputerowych, drogowych itd. – pod kątem zastosowań algorytmicznych.

Anna Kilian: Jak wspomina Pan swoją prezentację i rozmowę z panelistami w Brukseli?

Marcin Pilipczuk: Sama prezentacja i rozmowa były w porządku. Prezentacji byłem bardzo porządnie wyuczony, mówiłem ją próbnie niezliczoną liczbę razy, więc jak dobrze zaprogramowany robot wszedłem i powiedziałem. Pytania były OK, wiele z nich przewidziałem i miałem gotowe odpowiedzi. Natomiast samo przygotowanie było koszmarem. Nie jestem urodzonym mówcą, prezentacje – zwłaszcza wobec szerszego gremium – idą mi, jak po grudzie. Współpracownicy z instytutu mnie „przemaglowali”, poprawiałem i powtarzałem tę prezentację, aż wydała mi się znośna.

Czy komisja zaskoczyła Pana trudnymi pytaniami, czy też wszystko przebiegło tak, jak Pan tego oczekiwał?

Wszystko poszło zgodnie z planem. Byłem przygotowany. Nie było jakiegoś wyjątkowo trudnego pytania.

Czy otrzymał Pan ERC Starting Grant za pierwszym podejściem?

Tak, to była moja pierwsza próba.

Czy wziął Pan udział w panelu próbnym zorganizowanym przez Biuro ds. Doskonałości Naukowej PAN?

Nie, ponieważ nie wiedziałem, że taki panel się odbędzie. Natomiast bardzo mi pomogły próby zorganizowane wspólnie ze współpracownikami z instytutu. Dostałem bardzo dużo wsparcia i rad, które w ogromnym stopniu przyczyniły się do szczęśliwego przebiegu prezentacji.

Co przekonało komisję do Pana projektu?

Wydaje mi się, że nie było jakiegoś szczególnego, pojedynczego punktu, który przekonał komisję. Po przeczytaniu recenzji sądzę, że po prostu miałem dobry plan badań z dobrymi pomysłami – jak podejść do trudnych problemów – i do tego dobrą listę poprzednich osiągnięć.

Na czym polega nowatorski aspekt Pana projektu?

Obawiam się, że nie potrafię dobrze odpowiedzieć na to pytanie. Mój plan badawczy jest nastawiony na rozwiązywanie kilku ważnych problemów – pytań – z teoretycznej informatyki, co do których sądzę, że mam dobre pomysły, jak do nich podejść. Ta „nowatorskość” jest głęboko ukryta dla laika, ponieważ dotyczy głównie metodologii.

Jakie praktyczne zastosowania – w codziennym życiu – może mieć Pana projekt, kiedy już zostanie ukończony?

Moje badania są teoretyczne, z pograniczna informatyki i matematyki. Skupiam się na wyjaśnieniu własności różnych struktur matematycznych, czy też abstrakcyjnych ujęć zadań obliczeniowych. Celem jest aby je lepiej zrozumieć i dzięki temu móc dysponować szybszymi algorytmami, czyli – mówiąc przystępniej – szybciej działającymi programami komputerowymi. Przed komputerami stawiamy wiele różnych zadań obliczeniowych. Np. używając nawigacji w samochodzie, pytamy o najkrótszą drogę z obecnej lokalizacji do celu. By ją policzyć, komputer ukryty w nawigacji – lub w chmurze, jeśli na przykład korzystamy z aplikacji komórkowej – wykonuje dość skomplikowane obliczenia. Co do wielu zadań obliczeniowych nie wiemy, jak szybko możemy je wykonać, a w przypadku wielu innych podejrzewamy, że w ogóle nie da się ich szybko rozwiązać. W moim projekcie rozważam grupę problemów obliczeniowych w sieciach – komputerowych, drogowych – które można określić jako problemy łączności. To na przykład problem połączenia w dużej sieci komputerowej kilku wybranych węzłów jak najkrótszą podsiecią, przy czym robimy to od strony teoretycznej, matematycznej. Takie badania dokładają kolejne cegiełki do naszego rozumienia, których zasobów potrzebujemy do jakich zadań obliczeniowych. Raz na jakiś czas z postępów w owym rozumieniu wynikają bardzo widoczne skutki. Choćby postęp w uczeniu maszynowym dał nam, dość nagle, samochody bez kierowców. Ale na początku badań bardzo trudno przewidzieć, czy i co z nich wyniknie dla życia codziennego.

W 2007 r. zwyciężył Pan w Mistrzostwach Świata w Programowaniu Zespołowym w Tokio. Czy nie myślał Pan o studiach podyplomowych w Japonii?

Dlaczego właśnie tam? Zawody były akurat w Japonii, tak jak w tym roku olimpiada była w Brazylii. Te największe na świecie zawody programistyczne dla studentów co roku odbywają się w innym miejscu, w 2008 r. były w Kanadzie, a w 2012 r. gościliśmy je w Warszawie. Bardzo krótko rozważałem studia doktoranckie za granicą. Zatrzymała mnie w Polsce rodzina. Studia doktoranckie rozpocząłem, gdy narodziło się moje pierwsze dziecko. Woleliśmy więc zostać tutaj, z dziadkami, znajomymi, a moja żona Ola chciała tutaj kontynuować swoje studia.

Może Pan wybrać uczelnię, na której będzie Pan realizował grant. Jaką podjął Pan decyzję?

Grant będzie realizowany na Uniwersytecie Warszawskim. Na decyzję o powrocie do Warszawy po stażach podoktorskich złożyło się kilka czynników. Przede wszystkim to tutaj jako rodzina czujemy się jak w domu, tutaj jest nam najlepiej. Poza tym, nasi studenci są najlepsi, nigdzie nie znajdę tak dobrych magistrantów i doktorantów. Mamy bardzo silną grupę badawczą, o czym chociażby świadczy fakt, że otrzymany przeze mnie grant ERC jest już szóstym z kolei w naszym instytucie.

 

Z dr Marciniem Pilipczukiem
rozmawiała Anna Kilian
© Naukaonline.pl

 

Czytaj także:
„ERC Starting Grants 2016 dla Polaków: Ewelina Knapska” – wywiad z dr hab. Eweliną Knapską
ERC Starting Grants 2016 dla Polaków: Magdalena Król – wywiad z dr hab. Magdaleną Król
„Chcemy przyjemności” – rozmowę z dr hab. Eweliną Knapską, opublikowaną w magazynie PAN „Academia” 4/2014
„Ruch i tajemnica” – rozmowę z dr. Piotrem Nowakiem, pierwszym polskim metametykiem, który otrzymał Starting Grant ERC, opublikowaną w magazynie PAN „Academia” 4/2015
„Wszechświat, czyli rozumienie elementów układanki” – rozmowę z prof. dr. hab. Grzegorzem Pietrzyńskim, laureatem Advanced Grant ERC w 2015 r.
„W zwierciadle antyku” – tekst prof. Katarzyny Marciniak, laureatki Consolidator Grant ERC w 2015 r., opublikowany w magazynie PAN „Academia” 4/2012

 

Szczegółowe informacje na temat polskich grantów ERC można znaleźć tutaj (pdf).