190. rocznicę powstania oraz 220. rocznicę urodzin swojego założyciela hrabiego Adama Tytusa Działyńskiego obchodzi w tym roku Biblioteka Kórnicka Polskiej Akademii Nauk. Z tej okazji przygotowano sześć wystaw prezentujących cenne polskie i zagraniczne eksponaty składające się na jej imponującą kolekcję.
„Ta imponująca edycja powinna być nagrodzona przez oba rządy, ale i traktowana przez szkoły i media jako znakomity bedeker przez dziesięć wieków polsko-niemieckiego sąsiedztwa w złym i dobrym”. O dziewięciotomowym wydawnictwie „Polsko-niemieckie miejsca pamięci” pisze w najnowszym wydaniu tygodnika „Polityka” Adam Krzemiński.
W XIII wieku na Górze Katedralnej w Chełmie w województwie lubelskim ze starannie obrobionych kamiennych bloków i romańskich cegieł wykonano niewielką budowlę na planie kwadratu. Archeolodzy z Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, którymi kieruje prof. Andrzej Buko, próbują rozszyfrować funkcję nowo odkrytej konstrukcji. Podejrzewają, że może to być elitarną świątynia.
– Powstanie Warszawskie jest obecnie najbardziej rozpoznawalnym faktem z okresu całej okupacji Polski przez Niemców – powiedział w trakcie wywiadu prof. Robert Traba dyrektor Centrum Badań Historycznych Polskiej Akademii Nauk w Berlinie. – Problemem jednak pozostaje brak narracji o okupacji jako zbrodniczym systemie.
Niemal sto monumentalnych budowli obronnych wzniesiono między IV i VI wiekiem na przestrzeni ok. 500 km, od południowych krańców współczesnego Egiptu po środkowy Sudan. Naukowcy z Zakładu Nubiologii Instytutu Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych Polskiej Akademii Nauk właśnie poznali niektóre ich funkcje.
XV-wieczny mszał krzyżacki ze zbiorów Biblioteki Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk został wpisany na listę krajową Polskiego Komitetu Krajowego UNESCO „Pamięć Świata”. Znajduje się na niej m.in. Konstytucja 3 Maja, Kronika Galla Anonima i autograf „Pana Tadeusza”.
Historyczna ranga obozu w Gusen nie jest wystarczająco obecna w świadomości austriackiej, a rozszerzenie nazwy miejsca pamięci do „Mauthausen-Gusen” mogłoby chociaż symbolicznie się do tego przyczynić. Prof. Bogusław Dybaś, dyrektor PAN Stacji Naukowej w Wiedniu w „Die Presse” polemizuje z dr. Kurtem Scholzem na temat nowej ustawy dotyczącej Miejsca Pamięci KZ Mauthausen.
Ślady kostniakomięsaka – jednego z najbardziej złośliwych nowotworów zabijających także współczesne psy, odkryli polscy archeolodzy w Berenike, starożytnym egipskim porcie leżącym nad Morzem Czerwonym. – To najstarsze i jedyne znalezisko tego typu – poinformowała dr Marta Osypińska z Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu.
Jeden z najstarszych znanych przypadków trepanacji czaszki na terenie Afryki Północno-Wschodniej – sprzed około siedmiu tys. lat – odkryli poznańscy archeolodzy w Sudanie. O znalezisku poinformował kierownik badań dr Maciej Jórdeczka z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN. Odkrycia dokonano w czasie wykopalisk w neolitycznej osadzie (V-IV tysiąclecie p.n.e.) w Omdurmanie.
Szefowie dyplomacji Polski i Niemiec zaprezentowali 22.06.2016 r. w Berlinie opracowany przez polskich i niemieckich historyków wspólny podręcznik do historii „Europa. Nasza Historia”, przeznaczony dla gimnazjalistów oraz 1. klasy liceum. Koncepcję projektu opracowała Wspólna Polsko-Niemiecka Komisja Podręcznikowa.
Zaproszenie na wystawę pt. "Nauka ponad granicami - z zagranicznych kontaktów uczonych polskich w XX wieku", której otwarcie nastąpi w piątek 17 czerwca 2016 r. w Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie.
Wystawa czynna będzie od poniedziałku do piątku w godz. 10.00-15.00 do 28 października 2016 r.
„Wywiady z profesorami Archeologii” – to tytuł nowej serii filmowej, realizowanej przez Zbigniewa Kubiatowskiego z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN. Wywiady o tematyce popularnonaukowej dostępne będą bezpłatnie od 16 maja w serwisie YouTube na kanale ArcheoTV. Filmy prezentują zasłużonych profesorów archeologii – ich życie naukowe i osobiste, badania terenowe w Polsce i na świecie, prace gabinetowe, a także refleksje na temat dzisiejszej archeologii, jak i tej sprzed wielu lat. Przygotowane są w postaci popularnonaukowej, tak aby przybliżyć archeologię jak najszerszemu gronu odbiorców. Każdy z wywiadów ma swój własny klimat i jest unikalny. Osiągnięcie takiego efektu było możliwe dzięki przyjętej formule prowadzenia wywiadów, pozwalającej ich bohaterom swobodnie interpretować pytania i wdawać się w długie dygresje.
