Wydarzenia w PAN Stacji Naukowej w Wiedniu w styczniu 2017
-
Nadrzędna kategoria: Wiadomości Naukowe
|
PAN Stacja Naukowa w Wiedniu Telefon: +43 1 713 59 29 |
 |
Dr hab. Bernadetta Darska
Dostrzegać zło. Tendencje we współczesnym reportażu polskim
Wykład w języku polskim w ramach cyklu „Wykłady Kopernikańskie”
Data i godzina: 19 stycznia 2017, godz. 18
Miejsce: Polska Akademia Nauk – Stacja Naukowa w Wiedniu, Sala Jana III Sobieskiego
Wstęp wolny
Opis:
Wystąpienie będzie próbą stworzenia mapy dominujących w Polsce tendencji we współczesnym reportażu. Przywołane zostaną publikacje wydane w XXI wieku, a szczególnie istotne okaże się odwołanie do książek twórców reprezentujących tzw. młode pokolenie reporterów. Istotny stanie się również kontekst roli społecznej pełnionej przez reportera oraz perspektywa zabierania głosu w sprawie. Gdzieś w tle wybrzmi więc także pytanie o etyczne uwikłanie mediów oraz sojusz rodzący się między reporterem a czytelnikiem. Wskazanie tendencji obecnych we współczesnym reportażu polskim będzie również okazją do zastanowienia się nad problematyką, która dominuje w reportażu światowym.
Dr Jakub Forst-Battaglia
Wien und die Polen - eine glückliche Verbindung? Politik, Kultur und Gesellschaft im historischen Abriss
(Wiedeń i Polacy – szczęśliwe połączenie? Polityka, kultura i społeczeństwo w zarysie historycznym)
Wykład w języku niemieckim w ramach cyklu „Klub Profesorów”
Data i godzina: 24 stycznia 2017, godz. 18
Miejsce: Polska Akademia Nauk – Stacja Naukowa w Wiedniu, Sala Jana III Sobieskiego
Opis:
Wykład przedstawi historię powiązań Polaków z Wiedniem i Austrią poczynając od związków Babenbergów i Piastów poprzez dynastyczne więzi Habsburgów i Jagiellonów, małżeństwa zawierane w czasach Wazów i Wettinów, sławną bitwę pod Wiedniem w 1683 r. aż do rozbiorów Polski w późnym XVIII w., wojny napoleońskie, reformy władzy w Austrii, rewolucje, złotą erę pokoju czasów Franciszka Józefa z wielką rolą galicyjskich Polaków w cesarskim Wiedniu, okres pierwszej republiki, II wojny światowej oraz okres powojenny.
Bogactwo i złożoność związków w zakresie armii, administracji, spraw dworskich i parlamentarnych, literatury, kultury i nauki zarysowuje obraz ciągle rozwijających się zależności między Polakami i Austriakami, pełnych wzlotów i upadków.
Dr Agnieszka Kisztelińska-Węgrzyńska
Bruno Kreisky w polskim dyskursie publicznym w latach 1956 – 1983
Wykład w języku polskim w ramach cyklu „Wykłady Kopernikańskie”
Data i godzina: 25 stycznia 2017, godz. 18
Miejsce: Polska Akademia Nauk – Stacja Naukowa w Wiedniu, Sala Mikołaja Kopernika
Opis:
Referat poruszy trzy zasadnicze wątki: adaptację metod badawczych typowych dla nauk społecznych to jest Jakościowej Analizy Dyskursu do badań historycznych; charakterystykę jednego wybranego obrazu powojennej Austrii, dotyczącego dyplomacji kanclerza Bruno Kreisky’ego i wniosków odnoszących się do tezy głównejsposobów kształtowania narracji na temat Austrii w powojennej Polsce. W przypadku charakterystyki Austrii w polskim dyskursie w okresie PRL ważny był powstający i utrwalany pewien portret polityczny. Dominujący pozytywny wizerunek Austrii nie wynikał z chęci wzmocnienia przekazu dotyczącego zachodniego państwa, lecz podkreślenia tych zjawisk, które w powiązaniu z Polską uzupełniały informacje kierowane przez władzę do obywateli. Referentka przyjęła hipotezę, iż pozytywny wizerunek Austrii w polskim dyskursie tworzony po 1955 roku, rozwijany w latach 60. i wzmacniany w 70. wynikał z faktu podkreślenia neutralnego charakteru państwa zachodniego w przeciwieństwie do militarnych potęg Niemiec, USA, czy Francji. Ponadto stanowisko polskie było reakcją na systemowo od lat realizowaną przez Austriaków soft power, przejawiającą się działaniami rządowymi skupionymi na promocji kultury austriackiej i języka niemieckiego. Bruno Kreisky pełniący funkcję ministra spraw zagranicznych, od 1970 zaś kanclerza Austrii był wielokrotnie przywoływany w prasie polskiej jako gwarant dobrych stosunków z Polską. Początki tych narracji były jednak skromne w szczegóły biograficzne i raczej schematycznie ukazywały rozwój kariery politycznej działacza Socjalistycznej Partii Austrii. Lata kiedy sprawował funkcję ministra wiązały się z zaostrzonym rygorem cenzury i czasami walki o uznanie zachodniej granicy Polski. Temat ten był tak istotny dla polskich władz, że właściwie cały dyskurs dotyczący polityki zagranicznej Polski był mu podporządkowany. Po 1970 roku, pojawiły się jednak nowe określenia, które zostały w charakterystyce Kreisky’ego na dłużej. W świetle tych źródeł ukazuje się człowiek dowcipny, oczytany, z dumą mówiący o swojej ojczyźnie i odważnie broniący jej interesów. Wielokrotnie w tym czasie zderza się postać kanclerza z innymi zachodnimi politykami socjaldemokratycznymi. Tak więc kanclerz Kreisky i często utożsamiana z nim Austria była potrzebna Polsce, jako ten partner zachodni, którego nie należało się w przeciwieństwie do Niemców obawiać i który chętnie pomagał w określaniu roli naszego państwa, jako lidera w regionie, choćby wizerunek ten miał funkcjonować jedynie w polskim dyskursie publicznym.
Zgłoszenia prosimy kierować na talik@viennapan.org